بررسی تعادلات توتومریزاسیون 4-آمینوپیریدین-2 (h 1)-تیون با استفاده از محاسبات کوانتومی در فاز گاز و محلول

در این مطالعه مقادیر پارامترهای ترمودینامیکی و سینتیکی توتومرهای مختلف تیوسیتوزین در فاز گازی، فاز محلول (7 حلال با ثابت دی الکتریک متفاوت) و در حضور یک تا سه مولکول آب با استفاده از روش محاسباتی lyp3dft-b و مجموعه پایه ++g**311-6 مورد بررسی قرار گرفت. ترتیب پایداری این توتومرها در فاز گازی و فاز محلول به صورت a > b > c > d > e می باشد که نشان می دهد که فرم های کتونی از انولی پایدارترند که این به علت پایداری ذاتی فرم های کتونی از انولی به علت پایداری پیوندهای آنهاست. همچنین تبدیل توتومرهای مختلف مولکول تیوسیتوزین از نظر ترمودینامیکی و سنتیکی در واکنش های رفت و برگشت در فاز گاز و حلال ها بررسی شدند .نتایج بررسی نشان داد هر چقدر ثابت دی الکتریک حلال بیشتر می شود، توتومر پایدارتر می شود و این امر باعث افزایش سد انرژی و کاهش سرعت تبدیل توتومرها به یکدیگر می شود. همچنین اثر مولکولهای آب بر روی میزان انرژی فعالسازی مورد نیاز برای تبدیل این توتومرها به یکدیگر نیز مورد مطالعه قرار گرفت و نتایج نشان دادند که حضور یک تا سه مولکول آب کمک به کاهش میزان انرژی فعالسازی می کند.